- «Δεν καταλαβαίνω τί μου γίνεται, δεν καταλαβαίνω τί μου συμβαίνει... Η αδερφή μου διαβάζει ένα κείμενο σε δέκα λεπτά κι εγώ θέλω δέκα μέρες. Γιατί εγώ να μην είμαι έξυπνος; Γιατί να μην μπορώ να διαβάσω comics, που τόσο πολύ μου αρέσουν! 100 φορές να το διαβάσω, η κάθε μία θα είναι διαφορετική από την άλλη...Γιατί εγώ να μην μπορώ να διαβάζω; Δεν μπορώ να καταφέρω τίποτε, οι γονείς μου δεν με αγαπούν,
δεν αξίζω τίποτα...». 
- Εικόνα2: Αυθόρμητη έκθεση δυσλεξικού
- 10 ετών και 2 μηνών, της Γ΄
- τάξης, κανονικής ευφυΐας.
- Το άγχος, η έλλειψη αυτοπεποίθησης, η ανυπομονησία καθώς και η
- παραίτηση από καθημερινά
- γεγονότα είναι τα βασικότερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά
- των παιδιών με δυσλεξία.
- Η δυσλεξία
- είναι κυρίως κληρονομική, υπάρχει δηλαδή από τη γέννα. Συνεπώς μπορεί να
- εντοπισθεί ήδη από την
- προσχολική ηλικία. Συνήθως συνυπάρχει με το επίσης
- νευρολογικό κληρονομικό πρόβλημα της διάσπασης προσοχής,
- της υπερκινητικότητας και της παρορμητικότητας.
- Τα πιθανά συμπτώματα είναι:
- Κληρονομικότητα
- Δυσκολίες συγχρονισμού – συντονισμού πράξεων
- Δυσκολίες διατήρησης ρυθμού -
- ρυθμικών κινήσεων (βηματισμός, χορός...).
- Προβλήματα αλληλοδιαδοχής
- Λανθασμένη οφθαλμοκίνηση (ΤΕΣΤ ΠΑΥΛΙΔΗ):
- «Οι οφθαλμοκινήσεις του κανονικού και του
- αργού αναγνώστη έχουν
- το σχήμα σκάλας (Α,Β) σε αντίθεση με του δυσλεξικού (Γ).
- Κάθε σκάλα αντιπροσωπεύει την ανάγνωση μίας σειράς κειμένου.
- Οι οφθαλμοκινήσεις του κανονικού
- και του αργού (μη – δυσλεξικός) αναγνώστη
- έχουν το σχήμα σκάλας, ενώ του δυσλεξικού έχει άμορφο σχήμα,
- επειδή το βλέμμα του πηγαίνει μπρος – πίσω κατά μήκος της γραμμής.
- Ο χρόνος τρέχει από αριστερά δεξιά».
- Ένα δυσλεκτικό παιδί νιώθει ανασφάλεια, φόβο για το άγνωστο, επειδή πιστεύει
- ότι κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει.
- Σκέφτεται περισσότερο με εικόνες παρά με λέξεις.
- Επομένως, λειτουργεί συντριπτικά ταχύτερα από τον κοινό εγκέφαλο.
- Για τα παιδιά αυτά μία εικόνα ισοδυναμεί πραγματικά με 1000 λέξεις!
- Και όμως τί κάνουν οι δάσκαλοι, οι γονείς για αυτές τις φατσούλες...;
- Τα χαρακτηρίζουν ως τεμπέλικα, αδιάφορα,
- χαζά κι άλλα τέτοια κοσμητικά επίθετα χωρίς να
- συνειδητοποιήσουν ότι το παιδί αποκτά έτσι χαμηλή αυτοπεποίθηση
- και μια αρνητική εικόνα
- για τον εαυτό του. Γιατί λοιπόν, να προσπαθήσει αυτό το παιδί,
- εφόσον η «ταμπέλα»
- ήδη του έχει δοθεί; Με τί κίνητρο να συνεχίσει την εκπαιδευτική του πορεία;
- Τελικά έχουν καταλάβει οι γονείς ότι μαλώνουν τα παιδιά τους,
- γιατί είναι έτσι όπως
- αυτοί τα γέννησαν;»
- Είναι αναγκαίο να γίνει συνειδητή προσπάθεια τόνωσης του ηθικού τους
- και να αποφεύγονται
- οι αρνητικές και οι υποτιμητικές παρατηρήσεις,
- γιατί έτσι μειώνουν την αυτοπεποίθηση,
- τα κίνητρα και συνεπώς τη σχολική τους επίδοση.
- Τονίζουμε και επαινούμε πάντα το σωστό!
- Επιβραβεύουμε την προσπάθεια, ασχέτως αποτελέσματος!
- Αποφεύγουμε τη σύγκριση με άλλα παιδιά,
- ιδιαιτέρως με αυτά που τα πάνε καλύτερα.
- Τα παιδιά με δυσλεξία είναι πολύ πιο ευαίσθητα στην απόρριψη,
- καθώς καθημερινά την βιώνουν στο σχολείο, στη γειτονιά!
- Η στοργή και η ενθάρρυνση των δυσλεκτικών επιφέρει θετικά αποτελέσματα
- τόσο στον ψυχοκοινωνικό όσο και στο μαθησιακό τομέα.
- Αλλάζει όλη τους η ζωή, είναι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!
- Η δυσλεξία δεν αποτελεί ασθένεια, ούτε αδυναμία!
- Μην ξεχάσετε ποτέ ότι ένα ευτυχισμένο παιδί μαθαίνει,
- ένα όμως δυστυχισμένο μαθαίνει μόνο για τη δυστυχία!!
- D.C Ωραιοκάστρου
- Δρόσου Ευαγγελία
- 2310-696864
- Eπιστημονική Διευθύντρια
